درباره وبلاگ


به وبلاگ من خوش آمدید امید وارم تونسته باشم نظرتون رو جلب کنم از کسانی که نظر میدن هم ممنونم راستی اینجا کپی کردن آزاده راحت باشید
آخرین مطالب
پيوندها
نويسندگان
دهکده ی نامه های عاشقانه
آنقدر به مردم این زمانه بی اعتمادم که میترسم هرگاه از شادی به هوا بپرم زمین را از زیر پاییم بکشند…...




شعرها و عکس های عاشقانه بهارجون

 بوی باران که می دود میان فصل پاییزی دلم، دلتنگ اشک هایی می شوم که از سر دلتنگی تو ریخته ام.

بوی باران می آید و اما باران نمی بارد. مثل بغضی که این روزها سرشارم کرده و اما نمی شکند.
پاییز امسال مرا به وهم غریبی فروبرده است...این زود آمدن ها، این ابرها که اشک هایشان را می بلعند، این سرمای ناگهان، مرا می ترساند ... پاییز امسال هوای غم دارد و می ترسم که این اندوه ابدی شود.
خدای من! مگر نه این همان فصلی ست که همیشه برایم سرشار زیبایی بود؟ پس چرا این روزها، سخت دلم را می زند؟!
 
مهربانم! شاید این نبود توست که مرا اینگونه دلشکسته و پریشان ساخته ... نمی دانم تا کی می توانم غصه هایم را در دل خاموش کنم و سر نگذارم به بیابان از غم دوری تو
نمی دانم تا کی می توانم تاب بیاورم این روزهای مکرر بی تو را که گویی پایان نمی شناسند.
نمی دانم تا کی توان زیستن روزهایی را دارم که پیش از این به امید تو سر می شد و حال، من بی امید زندگی ام چه کنم؟
نه بودنت را می گذارند و نه عاشقی مرا ... تا کی تاب بیاورم بر این لحظه های سکوت که باز خنجر می زند بر زخم های دیرینه ی قلبم. ببین که این دل بی قرار من دیگر جایی برای شکستن ندارد و چشم حوایی ام دیوانه وار تر از مجنون هوای تورا دارد و دلواپس نیامدنت است.
نمی دانم پس از این تاب می آورم نگفتن از تورا؟؟! ... نمی دانم!
 
خدایا، خوب نگاه کن این کودک درمانده از روزگارت را ... این است حال و روز دلدادگی و دلواپسی  من ... نگو  این تاوان عشق است که خوب می دانم تو بر بنده های مجنونت عاشق تری ...
نگذار بودنت را فراموش کنم که اینک تنها تو برایم مانده ای و بس
نگذار! ... مرا به خود وامگذار که اگر لحظه ای بودنت را از یاد برم، از بودن خود دست خواهم کشید.
 
مهربان ترین فرشته ی زمینی من! اینک محکوم به سکوت شده ام، محکوم به ندیدنت و نشنیدنت، اما باور کن این قلم زدن ها تنها چیزی ست که برایم باقی مانده و پایان این نوشتن ها یعنی خداحافظ و خداحافظ پایان من است .
 
نمی دانم! ... نمی دانم چقدر می توانم در پایان این نامه ها دوام بیاورم و به خداحافظ نرسم.
حالا چشم هایم را می بندم تا شاید خواب تو آرام آرام میان رؤیاهای از دست رفته ام سرک کشد و مستانه از یاد ببرم این همه فاصله را که میان لمس دستان تو تا من خط جدایی کشیده اند
 
پ.ن: واژه های آخر را که می نویسم هنوز بوی باران می آید و صدای قطره هایی که هر لحظه بی تاب تر بر شیشه می شکنند. گویی در کنار واژه هایم که پس از این بغض طولانی سر باز کرده اند کلمات نمناک آسمان هم، بی صبرانه شرح دلتنگی اش را بر زمین می نویسند ، بر چهره هایی که از یاد برده اند رنگ پاییزی عشق را ..............

 



پنج شنبه 9 خرداد 1392برچسب:باران, :: 15:26 ::  نويسنده : mostafa

 

 

مهربان باش

مهربان باش که در آن پس ِ

    این پنجره ی سبـــــــتز قشنگ

         مهربان است کسی با من و تــــــو

              چه قشنگ است نگاهی که به مهـــر

                      بگشایی به همه

                               به طبیعـت

                                        به زمیــن

                                               به ستـــاره

                                                    به قناری قفس

                                                         به هر آن چیز و هر

                                                    آن کس که خدا ساخت

                                          مهـــــــربان باش

                                   مهربان باش چو ابر

                           با کویر دل من

                  با تـن نازک گل

           با زمخت تن خار

    مهربان مثل نسیم

مثل آیینه و آب

  مثل خورشید درخشان که به هر ذره ی خاک

      می درخشد همه روز از سر مهر

          زشت و زیبا همه مخلوق خداست

              به همه مهر بورز

                   از کتاب نجوای غریب (نوشته ی حسین نظریان)

 



چهار شنبه 1 خرداد 1392برچسب:مهربان باش, :: 23:26 ::  نويسنده : mostafa
كابوس هايش برای من،
افسردگی يك ساعت بعدش سهم من
دلتنگی های وقت نبودنت برای من
تنهايی های وقت رفتنت برای من
لذتی هم اگر بود، سهم تو بشود
هم بستری با كسی كه دوستت ندارد، جز اين نيست
كسی هست كه عاشق فاحشه ای بشود؟
سهم من, :: 17:59 ::  نويسنده : mostafa

کاش تو ی فصلای زشت سرنوشت یکی این دلتنگیامو می نوشت

یکی از دستای سرد ارزو گرمی دستای عشق و می گرفت

یکی که سکوت تنهاییم رو با صدای ساز شکستش بشکنه

یکی که تو قاب خالی دلم نقش زیبای خدا رو بکشه

 

کاش, :: 17:56 ::  نويسنده : mostafa

 باز هم ترانه های ناتمام

 سر گردان میان هوای پر باد و باران دلم

 چه می کند این پاییز با دلم!

 عجب حال و هوای عاشقانه ایست

 این روزهای خنک پاییزی

 نسیمی که زیر پوست صبح من می رقصد

 هر چند صبح تنهایی ست

 و آفتاب کوچک ظهرهایش

 با تمام نبودنت

 دلتنگی غروب غمناکش

 و سکوت دلگیر شب هایی که:

 جای خالی تو را در آغوش جستجو میکند

 و این پاییز چه می کند با دل من!

 یاد بارانی که روی پوست من و تو نم زد

 و ما گفتیم عشق را زیر باران دیدیم

 من به پاییز بودن تمام سال عادت کرده ام!

 اما به ندیدن تو...

براي نمايش بزرگترين اندازه كليك كنيد

 



یک شنبه 1 ارديبهشت 1392برچسب:ترانه, :: 18:0 ::  نويسنده : mostafa

 غـروبـا میون هــفته بر سـر قـبر یه عاشـق


    یـه جوون مـیاد مـیزاره گـلای سـرخ شـقایـق

        بی صـدا میشکنه بغضش روی سـنـگ قبـر دلدار

             اشک میریزه از دو چـشـمش مثل بارون وقت دیدار

                  زیر لب با گـریه مـیگه : مـهـربونم بی وفایـی

            رفتی و نیـسـتی بدونی چـه جـگر سـوزه جـدایی

        آخه من تو رو می خواستم اون نجـیـب خوب و پاک

   اون صـدای مهـربون ، نه سـکــوت ســرد خــاک

تویی که نگاه پاکت مـرهـم زخـم دلــــم بـود

    دیدنـت حـتی یه لـحــظه راه حـل مشکـلـم بود

         تو که ریـشه کردی بـا من، توی خـاک بی قراری

              تو که گفتی با جـدایی هـیـچ مـیونه ای نداری

                   پس چـرا تنهام گذاشـتی توی این فـصل ســیاهی

                      تو عـزیـزترینی اما یه رفیـق نــیـمه راهــی

                          داغ رفتنـت عـزیـزم خط کـشـیـد رو بـودن مـن

                              رفتی و دیگـه چـه فایده ناله و ضـجـّه و شیـون

                         تو سـفر کردی به خـورشـید ،رفتی اونور دقایق

                   منـو جا گذاشتی اینجا با دلی خـســته و عاشـق

               نمـیـخـوام بی تو بمـونم ، بی تـو زندگی حرومــه

              تو که پیش من نبـاشـی ، هـمـه چـی برام تمـومه

              عاشـق خـسـته و تنها سـر گـذاشـت رو خاک نمناک

              گفت جگر گـوشـه ی عـشـقو دادمـش دسـت توای خاک

                 نزاری تنها بمونـه ، هــمـدم چـشـم سـیـاش باش

                     شونه کن موهاشو آروم ، شـبا قصـه گو بـراش باش

                       و غـروب با اون غـرورش نتونسـت دووم بـیـــاره

                          پاکشـیـداز آسـمـون و جاشـو داد به یـک سـتاره

                              اون جــوون داغ دیـده با دلـی شـکـسـته از غـم

                              بوسـه زد رو خـاک یار و دور شد آهسـته و کم کم

                              ولی چند قدم که دور شد دوباره گـریه رو سـر داد

                              روشــــو بــر گــردونـــد و داد زد

                              بـه خـدا نـمــیـری از یاد

 
براي نمايش بزرگترين اندازه كليك كنيد

 



یک شنبه 1 ارديبهشت 1392برچسب:بی تو تنها, :: 17:57 ::  نويسنده : mostafa

  سایت اصلی دهکده ی نامه های عاشقانه که به زودی کامل میشود

 

                                  ورود



براي نمايش بزرگترين اندازه كليك كنيد

 زنـــدگـــی یعنـــی همیـــن امـــروز همیـــن حـــالا



یعنـــی در آغوشتـــ تـــا همـــیشهـــ تـــا فـــردا


زنـــدگـــی یعنـــی نگـــاه تـــو


کوکـــ کـــردن قلبمـــ با صـــداـــی تـــو


دلـــ دادن بهـــ آهنگـــ دلـــ پاکتـــ


ســـرور و عشـــق در فضایـــی ساکتـــ


زنـــدگـــی یعنـــی همیـــن دم 


کـــه از دلتـــنگمـــ


مـــی دانـــی


از ایـــن حســـم عشـــق را مـــی خـــوانـــی


زنـــدگـــی یعنـــی داشتـــن قلبـــ پرستـــو


در ایـــن وادی پستـــ و ناهنجـــار تـــو در تـــو


دوســــــــــــــــــــــــــــت دارم بـــــــــــــــا تــــــــــــــــــمام وجـــــــــــودم
 

 



سه شنبه 13 فروردين 1392برچسب:دوست دارم با تمام وجود, :: 20:17 ::  نويسنده : mostafa

 هر کس جای من بود می برید !

   اما من هنوز می دوزم ...
       تو را به خودم، خودم را به امید ...
 
 

 



سه شنبه 13 فروردين 1392برچسب:هر کس جای من بود, :: 20:11 ::  نويسنده : mostafa

هر چه با احساس باشم به احساس تو نمیرسم
هر چه این دست و آن دست کنم به پای تو نمیرسم
چه کسی میداند در قلبم چه غوغاییست
چه کسی میداند در دنیای من چه میگذرد؟
هیچکس حال مرا ندارد ، هیچکس احساس مرا ندارد ،
گاهی فکر میکنم تنها منم که عاشقم ، گاهی فکر میکنم تنها منم که دیوانه ام
کافیست لحظه ای را در کنارت باشم ، آن لحظه برایم به معنای یک زندگیست
تو معنا داده ای به زندگی ام ، پرواز دادی به بالهای خسته ام ، تو مرا نجات دادی  ، به من نفس دادی، دستهایم را گرفتی ، عاشقی را به من یاد دادی ، به من شوق پرواز دادی، لبخند به لبانم هدیه دادی ، تو به من همه چیز دادی و اینگونه من صاحب دنیا شدم و دنیای من شدی تو….

براي نمايش بزرگترين اندازه كليك كنيد



سه شنبه 29 اسفند 1391برچسب:تو, :: 1:17 ::  نويسنده : mostafa

 خــــــــــــــدایا

انتخاب واحد دنیا را كه خودت برایمان انجام دادی!

كاش لااقل سیستم حذف و اضافه ای نازل میكردی.

خیلی از واحد ها را باید حذفــــــــــــ كنم.



براي نمايش بزرگترين اندازه كليك كنيد

 



 حرفهای زیادی داری سکوت علامت چیست نمیدانم علامت رضایت است یا همان جواب ابلهان

 

 

خاموشی است معنی جدیدی به سکوت داده ای سکوتت را میفهمم یعنی انتظار . . . یادتــــــــ

 

باشد ؛

 

مــــــــــن اینجا، کنار همین رویاهای زودگذر، به انتظار آمدن تـــــــو ، خط های سفید جاده را

 

می

 

شــــــــمارم … ! . . [...]

 

 



چهار شنبه 23 اسفند 1391برچسب:,,,, :: 6:44 ::  نويسنده : mostafa

 بعضي وقت ها در همه چيز كم مي آورم .كم مي آورم . 
حتي در نفس كشيدن . در زندگي كردن . دستي بيخ گلويم نشسته بود ونمي گذاشت نفس بكشم 
يك دست هم آمده قلبم را گرفته نمي گذارد بتپد . نمي گذارد . قاصدك ! آن ديگر دست من نيست . باور كن دست من نيست . در لحظه ها ذوب شده ام و با آن ها از بين مي روم بي آن كه زندگي كرده باشم . بي آن كه زندگي كرده باشم . 
اين كه دارد مي گذرد پس چيست ؟ زندگي من است يا فقط لحظه هاي بي من …………
نفس نمي توانم بكشم ، دستي قلبم را در مشتش گرفته و فشار مي دهد ‚‌ يك كوه خستگي و واماندگي روي شانه هايم است و ذوب شده در لحظه ها از بين مي روم …… مي ميرم …
چرا كسي حواسش نيست . من دارم مي ميرم .



سه شنبه 22 اسفند 1391برچسب:میمیرم, :: 6:11 ::  نويسنده : mostafa

 

براي نمايش بزرگترين اندازه كليك كنيد

و من سنگ شدم! بی روح، لخت ، بی حرکت!

دستهایم؛ دیگر توان جستجو نداشتند.
پاهایم...انگار جایی جا مانده بودند.
دلم به حال خودم سوخت! خواستم دست تنهایی خود را خود بگیرم که ناگاه شنیدم...
می شنیدم که صدایم می کنند، آری آن دورها آوایی بود که مرا می خواند...
همه را می شنیدم اما اینجا سنگی نشسته بود!
نمی خواستم جواب دهم.می ترسیدم!
می گفتند هر کجا هستم باشم، آسمان مال من است...
نمی دانستم، و همین ندانستن من را پرت می کرد به طرف همان انحنای ناشی از زمان و مکان...
نمی دانستم فریاد زدن و پافشاری من ناشی از جسارت و اراده ام بود و یا از سادگی و بی تجربگی؟!
من پری کوچک غمگینی بودم که در اقیانوس مسکن داشت، دلم را در یک نی لبک چوبین می نواختم،
آرام آرام...پری کوچک و غمگینی که شب از یک بوسه می مرد و سحرگاه از یک بوسه به دنیا می آمد.
یک روز که به دنیا آمدم دیدم من از آغاز اینجا بوده ام! دیدم وجود مرا پایانی نخواهد بود.
دیدم دستی به سویم دراز شده...دست خدا بود! 
خدا در قالب یک انسان،یک هم نوع، یک همدل، در مقابلم ایستاده بود
و لبخند می زد...
به من گفت:
- تو اینجایی؛ زنده! نمی توانند تو را از زندگی تبعید کنند...
گفتم:
-اگر آنها چشمانم را در آورند من به نجوای عشق تو گوش خواهم سپرد...
اگر آنها بخواهند مرا از شنیدن باز دارند، من وجد و سرور را در نوازش نسیم خواهم یافت که آمیخته ای است از رایحه ی زیبایی و حلاوت نفسهای عاشقان...
و اگر هوا را از من دریغ کنند من با روحم زندگی خواهم کرد ؛ زیرا روح خواهر عشق و زیبایی است...

سرنشتر عشق بر رگ روح زدند یک قطره چکید و نامش دل شد

 




سه شنبه 22 اسفند 1391برچسب:من اینجام تنها لخت, :: 6:9 ::  نويسنده : mostafa

 چه تهی شده ام ، من از معنی... و نفرین بر این واژه گان پوچ و بی معنی... که مرا نه به خروش ِ مواج ِ زندگی رهنمونند و نه به آرامش یکپارچه مرگ... چه بی حاصل حضوری دارند این واژه گان... بر این معصوم صفحۀ سفید ِ بی گناه... که دیگر نه دیده گان مرا تعریف می کنند و نه چشمان تو را افسون... مرده باد کلمه و خاموش باد جمله... که هر چه می گویند از حضور خستۀ من می کاهند و بر غیاب شکستۀ تو می افزایند... آخر به چه کار می آیید ای واژه گان گم گشته معنی... مرا به حال خود بگذارید... و ویران شوید... که از انبوه شما ، تنها دیواری ساخته می شود از آجر تلخ کلمه ، که چون به یک خط قرار گیرید و بر سطرها نشینید ، بی نفوذ دیواری گردید همچون این نوشتۀ منحوس... وهر چه بیشتر نوشته آید... دیوار جدایی میان من وتو را رفیع تر گرداند... و مرا در پشت این نوشته ها پنهان تر... پس دیگر نخواهم نوشت و هیچ نخواهم گفت... تا ویران شود دیوار و آوار گردد کلمات... که اکنون وقت خاموشی پرفریب لبهاست... وآغاز گفتگوی بی واسطۀ چشمها... بر چشمان گویای من همیشه خیره بمان.... 

براي نمايش بزرگترين اندازه كليك كنيد



سه شنبه 22 اسفند 1391برچسب:خیره, :: 6:6 ::  نويسنده : mostafa

 بگذار پرنده اي باشم
بي پر و بال و بي آشيانه
خدايا خسته ام از اين همه تکرار بيهوده زمان
همش 1-2-3-...60
و دوباره
1-2-3-...60
دقيقه ها همش تکرار بيهوده ماست
من تکرار تو تکرار
اين پر پرواز من را چه کسي شکست؟
اين من را چه کسي فراموش کرد؟



سه شنبه 22 اسفند 1391برچسب:تکرار, :: 6:5 ::  نويسنده : mostafa

 راســـــــــــــــت می گفتند همیشه زودتر از آن که بیندیشی اتفاق می افتد من به همه چیز این دنیا دیــــــــــــــــــــــــــــــر رسیدم زمانی که از دست می رفت و پاهای خسته ام توان دویدن نداشت چشم می گشودم همه رفته بودند مثل "بامدادی" که گذشت و دیر فهمیدم که دیگر شب است "بامداد" رفت رفت تا تنهایی ماه را حس کنی شکیبایی درخت را و استواری کوه را... من به همه چیز این دنیا دیر رسیدم به حس لهجه "بامداد" و شور شکفتن عشق در واژه واژه کلامش که چه زیبا می گفت "من درد مشترکم" مرا فریاد کن...!

براي نمايش بزرگترين اندازه كليك كنيد



سه شنبه 22 اسفند 1391برچسب:دیر, :: 6:2 ::  نويسنده : mostafa

 

پشت سرت به جای اشک یه کاسه آب می ریزم  
 

حالا که رفتنی شدی سفر بخیر عزیزم

 


این آخرین خواهشمه مواظب خودت باش

 


اونی که جام و می گیره جوونی تو بزار پاش

اسم من و جلوش نیار، بهوونه ای نگیره
بهش بگو دوستت دارم بزار برات بمیره

عکس من و پاره بکن یه وقت اون و نبینه

 


خجالت از چشام نکش، که عاشقی همینه


 

یادته یادگاری نوشتی رو دیواری

که من و دوسم داری و تنهام نمی زاری

 


حالا می خوایی بری من و بزاری تنها

 


منم بدون تو می شم بی خیال دنیا

 


نکه گله کنم نه اصلا گله ی نیست

 


تو رو بدرقه می کنم با چشم های خیس

 


هر کسی واسه خودش یه خدایی داره

 


نه که نفرینت کنم نه  این رسم روزگاره

 


که بی تو همدمم شده قلم و کاغذ

 


تنها چیزی که ازت دارم یه عکس پارست  

 


اونم همدمی واسه این دل سادست  

 


با اون خاطره هایی که  واسم شیرین و تلخه

 


 

بهت میگم خداحافظ گرچه گفتنش سخت

 


دفتر خاطراتت و  تو خلوتت بسوزون  

یادت نره که کی بودی به دلت هم بفهمون

 


اگه یه روز من و دیدی به روت نیار که دیدی

 


حتی اگه صدات زدم به روت نیار شنیدی

 


کی گفته نفرین می کنم، غصه به تو حروومه

 


خوشبختی تو گل من، همیشه آرزومه

 



دو شنبه 14 اسفند 1391برچسب:ارزو, :: 18:34 ::  نويسنده : mostafa

:::::منتظری چه اتفاقی بیفتد؟:::::

:::::
اینکه دلم برایت تنگ شده کافی نیست؟:::::

:::::
منتظری چه اتفاقی بیفتد ؟:::::

::::::
اینکه از چشمهای شب زده ام بجای باران برف ببارد ؟:::::

:::::
اینکه ستاره ها در آسمان برای نیاز نیمه شبم راه باز کنند ؟:::::

:
اینکه تمام پروانه ها و پرستوهای سرگردان بعد دعاهایم آمین بگویند ؟:

:::::
نه عزیز دلم:::::

:::::
هیچ اتفاق مهمی نمی افتد::::: !

:::::
جز پژمردن چشمهای سرخ و سیاه من:::::

::::::::
جز به خاک افتادن ساقه های احساس ِ بچه گانه ام::::::::

:::::::::::::::::::
منتظری بمیرم تا برگردی ؟::::::::::::::::::::::

::::::
اینکه دلم برایت تنگ شده کافی نیست ؟

براي نمايش بزرگترين اندازه كليك كنيد



دو شنبه 14 اسفند 1391برچسب:منتظری, :: 18:34 ::  نويسنده : mostafa



شنبه 12 اسفند 1391برچسب:, :: 20:17 ::  نويسنده : mostafa


قــــول داده ام...
گــــــاهـــی هـــــر از گــــاهـــی
فـــانــوس یــادت را مــیــان ایـــن کـــوچــه هـــا
بــــی چـــراغ و بـی چــلــچــلـه ، روشــن کـــنــم
خــــیـــالــت راحـــت!!!! مــــن هــمـان مــنــم؛
هــــنـــوز هـــم در ایـــن شـــبــهــای بـــی خــواب
و بــــی خــــاطـــــــره میـــان ایــن کـــوچـــه های تـــاریــک پـــرســـه مــیـــزنـــم
امــا بــه هــیــچ ســــتــاره‌ی دیــگــری ســـلــام نــخـــواهــم کـــرد...
خــــیـــالــت راحــــت

 براي نمايش بزرگترين اندازه كليك كنيد



شنبه 12 اسفند 1391برچسب:قول داده ام, :: 15:58 ::  نويسنده : mostafa

 دلم پُــــــــــر است

پُــــــــــر پُــــــــــر پُــــــــــر

آنقــــــدر که گاهی اضافه اش، از چشمانم می چـــــکد



شنبه 12 اسفند 1391برچسب:بغض, :: 15:57 ::  نويسنده : mostafa

بـــــــــــــــــــــــــــــــــــغض کرده ام !!!

این بــــــــــــــغضه لــــــــــــــــعنتی

با هیچ چیز نـــــــــــــــــــــمی شکند !!!

جــــــــــــــز با صدای تـــــــــــــــــــــــــــــــــو ...

صـــــــــــــــــــــــــــــــــــــدایت را مــــــــــــــیخواهم !!!

هـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــستی ...؟!!! 



شنبه 12 اسفند 1391برچسب:بغض لعنتی, :: 15:47 ::  نويسنده : mostafa